تاثیرآزیدسدیم بر تحرک اسپرم زنده وتعیین میزان تستوسترون،LH و FSH خون درموش کوچک آزمایشگاهی نربالغ

سابقه و هدف:آزید سدیم نوعی ماده شیمیایی و سمی است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر آزید سدیم بر تحرک اسپرم زنده، تعیین میزان تستوسترون، LH وFSH خون در موش کوچک آزمایشگاهی نر بالغ بود. روش بررسی: دراین مطالعه تجربی، 50 سرموش نر نژادBalb/c در5گروه 10 تایی با وزن حدود 30-25 گرم مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات 60 روز تحت تجویز محلول آزید سدیم به صورت خوراکی (گاواژ) قرار گرفتند. به ترتیب به گروه تجربی 1، 2 و 3 به میزان 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن حیوانات، محلول آزید سدیم خورانده شد. پس از پایان تیمار، میزان هورمون‌های تستوسترون،LH و FSH سرم خون اندازه‌گیری شده و تعداد اسپرم‌ها، میزان تحرک و درصد زنده بودن اسپرم‌ها نیز مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: تعداد اسپرم‌ها در 3 گروه تجربی نسبت به گروه‌های کنترل و شاهد کاهش معنی‌داری را نشان داد (001/0>P).درصد زنده بودن اسپرم‌ها در 3 گروه تجربی نسبت به گروه‌های کنترل و شاهد اختلاف معنی‌داری را نشان نداد. میزان تحرک اسپرم‌ها با افزایش میزان دوز دارو کاهش معنی‌داری نسبت به گروه‌های کنترل و شاهد را نشان داد (001/0>P). میزان هورمون تستوسترون نیز با افزایش میزان دوز دارو، کاهش معنی‌داری نسبت‌ به گروه‌های کنترل و شاهد را نشان داد (001/0>P). میزان FSHدر 3 گروه تجربی نسبت به گروه‌های کنترل و شاهد به جزء دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم اختلاف معنی‌داری نداشت، اما میزان LH در گروه های تجربی دریافت کننده دوز روزانه 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه‌های کنترل و شاهد افزایش معنی‌داری را نشان داد (01/0>P). نتیجه‌گیری:به نظر می‌رسد با کاهش هورمون تستوسترون و تعداد اسپرم‌ها، فرآیند اسپرماتوژنز در حیوانات کاهش می‌یابد.